ΠΑΛΑΙΑ ΚΛΗΜΑΤΑ

Εκτός από το να δείχνουν όμορφα και πολυκαιρισμένα τα παλιά κλήματα δίνουν μερικά υπέροχα κρασιά χαρίζοντας πολλαπλά επίπεδα πολυπλοκότητας στη γευστική τους παλέτα. Όταν το κλήμα έχει ζήσει πολλά, η εμπειρία αυτή περνάει στο κρασί που παράγεται από αυτό. Ενδεικτικό παράδειγμα το Old Roots Ξινόμαυρο του Κτήματος Τάτση που δοκιμάσαμε πρόσφατα.

Όταν λέμε όμως παλιά, ακριβώς πόσο παλιά εννοούμε; Σίγουρα δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση που να καθορίζει πότε επιτρέπεται και πότε όχι να αναφέρεται ο όρος παλαιά κλήματα σε μια ετικέτα.

Οι απόψεις είναι πολλές και εξαρτώνται από το ποιος και που το λέει.

Σε κλασσικές, παραδοσιακά οινοπαραγωγικές περιοχές, λέγοντας παλιά κλήματα συνήθως αναφερόμαστε σε φυτά ηλικίας 40-50 ετών και πάνω. Σε περιοχές με πιο πρόσφατη ενασχόληση με την αμπελοκαλλιέργεια, ο όρος παλιά κλήματα μπορεί να αναφέρεται ακόμη και σε ρίζες με ηλικία μικρότερη από τη μισή αυτών που αναφέραμε παραπάνω, δηλαδή από 20 ετών και πάνω. Ενδεικτικές είναι οι περιπτώσεις των κρασιών του Νέου Κόσμου όπου κλήματα ηλικίας 20 ετών αναφέρονται ως παλιά και είναι δυσεύρετα.

Γιατί όμως τα παλαιά κλήματα δίνει καλύτερα κρασιά;

Ένα κλήμα μπορεί να παράγει σταφύλι για περισσότερα από 120 χρόνια. Όσο πιο παλιό είναι το κλήμα, τόσο πιο βαθιές και πιο ισχυρές είναι οι ρίζες του. Η μεγάλη έκταση του ριζικού τους συστήματος τους δίνει πρόσβαση σε διαφορετικού τύπου θρεπτικά συστατικά του εδάφους, τα οποία επηρεάζουν γευστικά τον καρπό και το συνολικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, όσο περνάει ο χρόνος, τα κλήματα «μαθαίνουν» να αυτοπεριορίζονται παράγοντας όλο και λιγότερα σταφύλια. Ο παραγόμενος όμως καρπός είναι πολύ πιο συμπυκνωμένος δίνοντας μεγαλύτερη ένταση στο κρασί που θα προκύψει από αυτόν.

Ξεχωρίζουν από τον χοντρό κορμό τους και το ιδιαίτερα πολύπλοκο και σύνθετο σχήμα των κλαδιών τους.

Εκτός λοιπόν από όμορφες φωτογραφίες, τα παλαιά κλήματα χαρίζουν πολύπλοκα, υπέροχα κρασιά γεμάτα αρώματα και γεύσεις που έχουν εξελιχθεί στον χρόνο.