ΑΡΘΡΑ Λευτέρης Διγενάκης

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΔΙΓΕΝΑΚΗΣ

ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΝΕΑΡΟ ΟΙΝΟΠΟΙΟ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ!
Λευτέρης Διγενάκης

Πότε άρχισε η ενασχόλησή σας με το κρασί;

Προέρχομαι από οικογένεια η οποία δραστηριοποιήθηκε στο χώρο του κρασιού πάνω από 30 χρόνια. Ο πατέρας μου υπήρξε από τους πλέον γνωστούς εμπόρους κρασιών στην Κρήτη. Οπότε μετά τις πανεπιστημιακές μου σπουδές εντάχθηκα στο δυναμικό της επιχείρησης. Ωστόσο δεν με κάλυπτε μόνο το εμπορικό κομμάτι. Ένιωθα την ανάγκη να μπω μέσα στο κρασί, να το ανακαλύψω με έναν πιο ουσιαστικό και πιο προσωπικό τρόπο. Εκείνον της παραγωγής. Σε αυτό βοήθησε και το γεγονός ότι η οικογένεια μου είχε στην κατοχή της αρκετά αμπέλια.

Πόση είναι η ετήσια παραγωγή σας και πως έχει εξελιχθεί στο χρόνο;

Όπως όλοι, ξεκινήσαμε με πολύ μικρές ποσότητες και κάθε χρόνο υπάρχει σημαντική αύξηση στην παραγωγή. Το θέμα βέβαια είναι η αύξηση να συνδυάζεται και από ανάλογη εξέλιξη στην ποιότητα.

Πιστεύετε στη δυναμική των γηγενών ποικιλιών;

Φυσικά. Οι γηγενείς ποικιλίες είναι το μέλλον του κρητικού αλλά και γενικότερα του ελληνικού αμπελώνα. Το μέλλον έρχεται από το παρελθόν. Πρέπει να ξανακαλύψουμε τις ντόπιες ποικιλίες διότι ως τέτοιες έχουν εγκλιματιστεί απόλυτα στο πέρασμα των χρόνων στο δικό μας τόπο με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Σκοπός της σύγχρονης οινοποιείας είναι η ανάδειξη των γηγενών ποικιλιών στο βαθμό που θα τις κάνει αυτόνομες και εμβληματικές. Οι ντόπιες ποικιλίες θα πρέπει με τον καιρό να αυτοσυστήνονται και όχι να ετεροπροσδιορίζονται δηλαδή δεν πρέπει να γίνονται γνωστές επειδή θυμίζουν κάποιες άλλες διεθνείς. Εννοείται ότι λατρεύω τις διεθνείς ποικιλίες, ειδικά εκείνες που έχουν προσαρμοστεί επαρκώς στα εδάφη μας όπως το Syrah ή το Chardonnay. Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι το μπλεντάρισμα των γηγενών με τις διεθνείς μέσα από το οποίο προκύπτουν νέα πράγματα, νέα οινική πληροφορία. Είναι απαραίτητο βέβαια τα κρασιά μας να επιδεικνύουν μοναδικότητα προκειμένου να είναι αναγνωρίσιμα. Επίσης πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον κόσμο στις γηγενείς ποικιλίες ώστε να του είναι οικίες και αναγνωρίσιμες.

Το 2014 ήταν καλή χρονιά για την Κρήτη;

Ναι, ήταν μια πολύ καλή χρονιά. Ελπίζω και το 2015….

Που πιστεύετε ότι οφείλεται η κατακόρυφη άνοδος των Κρητικών κρασιών;

Στις μικρές ιδιωτικές παραγωγές οι οποίες είναι προσεγμένες και οινολογικά και αμπελουργικά καθώς και στην ανάδειξη τοπικών ποικιλιών. Επίσης στο χώρο μας δραστηριοποιείται πλέον η νέα γενιά, νέοι άνθρωποι δηλαδή με μεράκι, αγάπη για το ποιοτικό κρασί, υψηλό επίπεδο, φρέσκιες ιδέες, διάθεση για συνεργασία. Επίσης οφείλω να τονίσω την εξαιρετική δουλειά που κάνει το δίκτυο μας, το δίκτυο δηλαδή των οινοποιών της Κρήτης, το οποίο προωθεί συνολικά και κυρίως συλλογικά το κρητικό κρασί στις παγκόσμιες αγορές, με παρουσιάσεις και γευσιγνωσίες.

Ποια είναι η γνώμη σας για την οινοποιεία στην Ελλάδα γενικά;

Το επίπεδο των ελληνικών οινοποιείων ανεβαίνει συνεχώς όπως και συνολικά το ελληνικό κρασί. Και όλο αυτό χωρίς τεχνητούς μύθους, χωρίς επίμονο μάρκετινγκ, χωρίς υπεραξία, χωρίς εθνικό αμπελοοινικό πρόγραμμα γνωριμίας και προώθησης του ελληνικού κρασιού χωρίς εθνικό σχέδιο στήριξης και οργάνωσης του ελληνικού αμπελώνα. Όλο αυτό από μόνο του είναι ένας άθλος.

Θεωρείτε ότι οι εξαγωγές είναι μονόδρομος;

Θα το θέσω λίγο διαφορετικά. Το επίπεδο των ελληνικών κρασιών έχει όλες τις δυνατότητες να γίνει παγκόσμιο. Επίσης το ελληνικό κρασί λόγω της ποικιλομορφίας του ντόπιου αμπελώνα έχει το προνόμιο να είναι σύνθετο, ιδιαίτερο, πολύπλοκο. Οι γηγενείς ποικιλίες για να αποκτήσουν μια ευρύτερη παρουσία οφείλουν να απλωθούν, να επικοινωνηθούν και να πωληθούν. Άρα οι εξαγωγές είναι απολύτως απαραίτητες όχι μόνο για εμπορικούς λόγους αλλά επειδή το ελληνικό κρασί αξίζει να εξαχθεί, αξίζει να το γνωρίσει ο οινόφιλος κόσμος και να μην μείνει στην εσωστρέφεια.

Σε ποιες χώρες δραστηριοποιείστε;

Κυρίως Γερμανία και Αμερική για την ώρα. Ελπίζω να πάμε και σε άλλες. Είμαστε μικροί ακόμα σε ποσότητες.

Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας;

Θέλουμε να ολοκληρώσουμε μέχρι το Φθινόπωρο το νέο οινοποιείο μας στα Πεζά του Νομού Ηρακλείου το οποίο αποτελεί για μας αγώνα ζωής διότι δεν θα είναι απλώς ένας χώρος παραγωγής κρασιού αλλά ένας χώρος παραγωγής πολιτισμού. Θεωρώ το κρασί ανάγκη και δείκτη πολιτισμού και όχι απλά μια έκφραση ματαιοδοξίας. Επίσης θέλουμε να πειραματιστούμε με νέες ποικιλίες είτε φρέσκιες είτε σε βαρέλι. Επίσης κάνουμε προσπάθειες για μεγαλύτερη παρουσία στις αγορές του εξωτερικού. Νιώθουμε σε κάθε σοδειά την αγωνία για το πώς θα εκφραστούν οι ποικιλίες, για το πώς θα εκφραστούμε εμείς μέσα από αυτές.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω κάτι. Είναι ανάγκη να φέρουμε κόσμο στα οινοποιεία και στα αμπέλια. Και κυρίως να φέρουμε παιδιά. Αυτό δεν είναι μια απλή επίσκεψη αγχολυτικού χαρακτήρα αλλά μια πρόταση ζωής η οποία συνδέεται με τη φύση ως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Δίνω μεγάλη σημασία στην εκπαίδευση των παιδιών στην αμπελουργία και την οινοποιεία . Και αυτό πρέπει να γίνει μέσα από διαδραστικές ενέργειες προκειμένου να κάνουμε το αμπέλι και τη ζωή που παράγεται μέσα σε αυτό ελκυστικό στα παιδιά. Δεν μπορούμε να απευθυνόμαστε μόνο σε καταναλωτές αλλά να δημιουργήσουμε όλες εκείνες τις συνθήκες που θα εκπαιδεύσουν ένα μελλοντικό κοινό ώστε να αντιλαμβάνεται και να διαχωρίζει το ποιοτικό κρασί αλλά κυρίως να αντιληφθεί ότι ο αμπελοοινικός κύκλος είναι μέρος του βιοτικού επιπέδου και της κουλτούρας μας. Σε αυτό μπορούν να συμβάλλουν όλοι. Και εμείς και εσείς.

Κλείνοντας, οφείλω να πω ότι, ως γνωστό, η Ελλάδα περνά κρίση, όπως περνά λίγο πολύ όλη η παγκόσμια κοινωνία που κοπιάζει. Ας μην αντιλαμβανόμαστε την κρίση λοιπόν ως κάτι τυχαίο και γενικό αλλά ως κάτι που στο τέλος κάθε ιστορικού κύκλου προκύπτει ως αδυναμία του συστήματος μας. Ως εκ τούτου αυτό επηρεάζει και την οινοποιεία. Οφείλουμε σε αυτή την ιστορική συγκυρία να μην αφήσουμε το ποιοτικό κρασί να απομακρυνθεί από τις καταναλωτικές ανάγκες του Έλληνα αλλά να του προσφέρουμε καλά κρασιά σε προσιτές τιμές ώστε να μην καταφύγει σε φθηνές και αμφιβόλου ποιότητος και προέλευσης λύσεις. Το κρασί δεν είναι πολυτέλεια και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Ούτε από εμάς, ούτε από το οινόφιλο κοινό.

Σας ευχαριστούμε πολύ για την ενδιαφέρουσα συζήτηση!

Και εγώ σας ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία που μου δώσατε να εκφράσω τις απόψεις μου….