Είτε είναι λευκό βαλσάμικο, εξαιρετικό παλαιωμένο βαλσάμικο από τη Modena, ή το πιο απλό ξύδι του super market, το σίγουρο είναι πως λόγω της οξύτητάς του θα κάνει το κρασί σας να φαίνεται πλαδαρό και άνοστο.
Καυτερές κόκκινες, πράσινες, κίτρινες πιπεριές θα κάνουν το κρασί σας να φαίνεται πιο αλκοολικό και το κάψιμο από τα chilies θα είναι ακόμη μεγαλύτερο. Και αν αυτό δε σας πειράζει γιατί είστε fans του…πικάντικου τότε σίγουρα θα σας πειράξει που το κόκκινο κρασί σας θα είναι πιο πικρό και πιο στυφό, οπότε αποφύγετε καλύτερα αυτόν τον συνδυασμό και διαλέξτε ένα ελαφρύ φρουτώδες ροζέ.
Νοστιμότατα δε λέω, ιδίως με αυγά, αλλά με κρασί δεν πολυλένε! Ο λόγος είναι ότι περιέχουν ουσίες (θειόλες και θειοεστέρες για biochemistry geeks σαν και του λόγου μου) που δίνουν στο κρασί έντονη και δυσάρεστη μεταλλική γεύση. Η λύση είναι μια: Sauvignon blanc δαγκωτό!
Κυναρίνη (το μάθημα βιοχημείας συνεχίζεται) ονομάζεται η ουσία που κάνει τον συνδυασμό αγκινάρας – κρασιού σχεδόν ακατόρθωτο! Ο λόγος είναι παρόμοιος με αυτόν παραπάνω, στα σπαράγγια! Το υπέροχο Cabernet Sauvignon σας θα είναι σα να γλύφετε κονσέρβα…άδεια!
Η θερμοκρασία παίζει σημαντικότατο ρόλο στην απόλαυση ενός κρασιού! Αν λοιπόν ξεχάσετε το κόκκινο κρασί σας λίγο παραπάνω στο ψυγείο μετά θα χάσει κάθε ελκυστικό του στοιχείο: αρώματα 0 και τανίνες 100! Ωραίο δεν το λες…
Δεν έχουν όλα τα κρασιά τις ίδιες δυνατότητες παλαίωσης. Για παράδειγμα, τα λευκά ή τα ροζέ, κατά γενικό κανόνα (σε «ειδικούς» κανόνες θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο), πίνονται σχετικά φρέσκα, οπότε αυτό το μοσχοφίλερο που κρατάτε εδώ και 6-7 χρόνια (εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, βλέπε Μαντινεία 2013 - Μποσινάκη) μάλλον θα το πιεί ο νεροχύτης!
Εύα Μαρκάκη