ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΜΙΑ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΗΣ ΟΙΝΟΛΟΓΟΥ ΜΕΡΟΣ 2Ο
Γεια σας και πάλι!
Εδώ στο Marlborough της Νέας Ζηλανδίας, συνεχίζεται η περίοδος προετοιμασίας για τον τρύγο που πλησιάζει.
Και πλησιάζει πολύ γρήγορα. Περπατώντας στους αμπελώνες, ξεχωρίζεις τους εργάτες με τα καπελάκια τους να κάνουν αλλεπάλληλα περάσματα αφαιρώντας τις πράσινες ρόγες από τα τσαμπιά. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η ομοιόμορφη κατάσταση του καρπού κατά τον τρύγο. Εδώ ο τρύγος γίνεται με ειδικά τρακτέρ τα οποία τραντάζουν τα φυτά, ρίχνοντας τις ρόγες. Έχει άπλα βλέπεις, όχι όπως σε εμάς στην Ελλάδα...
Οι ευπαθείς ποικιλίες σκεπάζονται το βράδυ με ειδικά δίχτυα προκειμένου να αποφύγουν τον παγετό ο οποίος μπορεί να είναι καταστροφικός για τα σταφύλια.
Παραδοσιακά, πριν ξεκινήσει ο τρύγος συνεχίζουμε τις γευσιγνωσίες όλων των κρασιών του 2013 περνώντας από όλα τα οινοποιεία του Marlborough. Πολύ κρασί…
Το Sauvignon Blanc 2013 του Foley Family έχει ήδη κερδίσει αρκετά χρυσά μετάλλια κάνοντάς με πραγματικά περήφανη καθώς είχα βάλει και εγώ το χεράκι μου πέρυσι. Από εκεί και πέρα, εκπληκτικά Riesling και Pinot Gris παρελαύνουν αυτές τις μέρες από τα ποτήρια μας.
Σιγά σιγά έχουν μαζευτεί όλοι οι cellar hands από Καλιφόρνια, Όρεγκον αλλά και Γαλλία για να συμμετάσχουν στον τρύγο. Όλα στο οινοποιείο είναι σχεδόν έτοιμα και περιμένουν τα πρώτα σταφύλια να καταφτάσουν από ώρα σε ώρα! Έχω μοιράσει τα πόστα στο καινούριο προσωπικό και όλα είναι έτοιμα. Τελειώνει και το καθάρισμα και η θείωση των 160 καινούριων βαρελιών μας για αυτή την περίοδο. Ο τρύγος φέτος προβλέπεται πιο μακρύς. Οι βάρδιες 12άωρες και εξαντλητικές. Αλλά τη μαγεία του να περπατάω ανάμεσα στις δεξαμενές μυρίζοντας τα μεθυστικά αρώματα της ζύμωσης δεν την αλλάζω με τίποτα!
Ελάχιστος ελεύθερος χρόνος. Σε μια από τις τελευταίες στιγμές χαλάρωσης πριν τον πανικό, ξεκλέψαμε ένα μεσημέρι και πήγαμε για surf στην Kaikoura Beach. Μοναδική εμπειρία! Δεν πρέπει να έχω ξανακάνει τόσες φορές την προσευχή μου... πραγματικά θυμήθηκα όσες προσευχές έχω μάθει ποτέ και πρέπει να σκαρφίστηκα και κάνα δυο δικές μου... Κι όλες είχαν να κάνουν με κάτι ψαράκια με πτερύγιο που κυκλοφορούν σε αυτές τις περιοχές... Μακριά από εμάς...
Κατά τα άλλα μεγάλη εκτόνωση είναι και η βόλτα με γουρούνα μέσα στα αμπέλια προκειμένου να διώξουμε τα πουλιά που επιτίθενται μανιασμένα στα ώριμα σταφύλια. Ωραία περνάμε!
Σας αφήνω τώρα και θα επιστρέψω με νέες οινολογικές περιπέτειες σύντομα.
Καλό μας τρύγο!
