ΚΡΑΣΙΑ ΣΕ ΑΜΦΟΡΕΑ

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η τάση να γίνονται κρασιά όσο το δυνατόν πιο “φυσικά”, με τη μικρότερη δυνατή ανθρώπινη παρέμβαση, χωρίς την προσθήκη θειωδών και άλλων πρόσθετων παραγόντων, με λίγα λόγια όπως γινόντουσαν παλιά. Η χρήση αμφορέων για την ζύμωση ή την παλαίωση κρασιού είναι μια μέθοδος που έχει αναβιώσει στις μέρες μας και κερδίζει συνεχώς παραγωγούς και καταναλωτές.

Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν φέρει στο φως ευρήματα από Kvevri (όπως λέγονται οι πήλινοι αμφορείς στην τοπική γλώσσα) στην Νότια Γεωργία που χρονολογούνται γύρω στο 6000 π.Χ. Συνήθως ήταν φτιαγμένοι από πηλό, είχαν διάφορα μεγέθη από 20 μέχρι 10.000 λίτρα και μπορούσαν είτε να είναι θαμμένοι ολόκληροι στο έδαφος είτε να είναι τοποθετημένοι πάνω από αυτό. Η ίδια τεχνική, με πολύ μικρές διαφορές, ακολουθείται ακόμα και στις μέρες μας.

Όπως συμβαίνει με τα βαρέλια που το μέγεθος, το ξύλο και το κάψιμο παίζουν καθοριστικό ρόλο στο στυλ του κρασιού που θα παραχθεί, έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τους αμφορείς που έχουν όπως αποδεικνύεται τα δικά τους διαφορετικά στυλ, όσον αφορά την παραγωγή τους. Το μέγεθος του αμφορέα, η θερμοκρασία ψησίματος του πηλού, η σύστασή του και τέλος το είδος του κεριού μέλισσας που θα χρησιμοποιηθεί για να αλειφθεί το εσωτερικό του, είναι παράγοντες που επηρεάζουν καθοριστικά το τελικό αποτέλεσμα. Ο βασικός λόγος που κάνει τους παραγωγούς να προτιμούν τη χρήση τους είναι η μικροοξυγόνωση που επιτρέπει ο πηλός στο κρασί. Η διαπερατότητα ενός αμφορέα στο οξυγόνο, μπορεί να είναι σχεδόν ανύπαρκτη, όπως συμβαίνει με μια κλειστή δεξαμενή ή μεγαλύτερη από οποιοδήποτε δρύινο βαρέλι. Η έλλειψη αρωματικών ενώσεων όπως αυτές του ξύλου προστατεύει το φρουτένιο χαρακτήρα του κρασιού ενώ πολλοί υποστηρίζουν ότι με τη χρήση του αμφορέα ενισχύονται η ορυκτότητα και τα γήινα στοιχεία του.

Δε θα μπορούσε μια τόσο ενδιαφέρουσα τάση να λείπει από το ελληνικό προσκήνιο. Νέοι, δραστήριοι παραγωγοί με μεράκι και όραμα έχουν στραφεί σε αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα οινοποίηση δίνοντας μοναδικά κρασιά που έχουν κατακτήσει κοινό και κριτικούς. Από τους πρώτους ήταν ο Ιάσων Λίγας όπου έχει αναγάγει την οινοποίηση σε αμφορέα σε τέχνη, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Έπειτα το Κτήμα Φοίβος στην Κεφαλονιά οινοποιεί μια ιδιαίτερη Μαυροδάφνη σε αμφορέα που έχει συγκινήσει μέχρι και τον Robert Parker. Τα αδέρφια Νικολαΐδη του Ανατολικού Αμπελώνα μελετώντας χρόνια την παραδοσιακή μέθοδο οινοποίησης στην αρχαία Ελλάδα και κάνοντας άπειρους πειραματισμούς, έχουν δημιουργήσει δυο εικονικά κρασιά. Το Natural Orange και το Natural Red είναι εκπληκτικά δείγματα αυτής της τεχνικής οινοποίησης, με απόλυτα γαστρονομικό χαρακτήρα που έχουν μπει στα καλύτερα εστιατόρια! Το Οινοποιείο Τετράμυθος δημιουργεί μια απόλυτα παραδοσιακή ρετσίνα σε αμφορέα, παραπέμποντας στον τρόπο που ανακαλύφθηκε η ιδιαίτερη «συνταγή» της. Τέλος, ψίθυροι ακούγονται για το Κτήμα Τάτση και ένα πολύ ιδιαίτερο λευκό κρασί σε αμφορέα που ετοιμάζεται...