Ok, στην Ελλάδα αγαπάμε τις ξένες ποικιλίες. Κυρίως στο παρελθόν, Cabernet Sauvignon, Chardonnay, Sauvignon Blanc και Merlot αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού αμπελώνα. Αγιωργίτικο, Ασύρτικο, Ξινόμαυρο και οι υπόλοιπες ελληνικές ποικιλίες, ήταν πάντα σε δεύτερη μοίρα, με τα δεδομένα να αλλάζουν την τελευταία δεκαετία.
Πως θα σου ακουγόταν όμως αν συνέβαινε και το αντίθετο; Αν, ας πούμε στην Ισπανία, στο Penedes, δίπλα από το Cabernet Sauvignon, είχαν φυτευτεί μερικά στρέμματα Ξινόμαυρο; Όχι δε σας κοροϊδεύω! Ένα από τα πιο γνωστά οινοποιεία στην Ισπανία, αλλά και στον κόσμο γενικότερα, το οινοποιείο του Miguel Torres έχει επενδύσει στο Ξινόμαυρο έχοντας φυτεύσει στο Penedes μια μικρή έκταση με αυτό. Ακόμα βέβαια δεν έχει εμφιαλώσει κάτι από την Ελληνική ποικιλία. Προς το παρόν πειραματίζεται, περιμένοντας το κατάλληλο αποτέλεσμα, αλλά στο μέλλον έχουμε μεγάλη περιέργεια να δούμε τι θα κάνει με την ποικιλία της Νάουσας ο master του Tempranillo.
Η δεύτερη ελληνική ποικιλία που έχει βγει εκτός συνόρων είναι το Ασύρτικο. Το περιμέναμε άλλωστε μετά την τόση δημοσιότητα και εκτίμηση που έχει δεχθεί το νησί της Σαντορίνης και η βασική ποικιλία του. Ο διάσημος Αυστραλός παραγωγός Jim Barry σε μια επίσκεψη του στην Ελλάδα πριν κάποια χρόνια, ζήτησε ένα ποτήρι κρασί. Ο οικοδεσπότης τότε του προσέφερε ένα ποτήρι Σαντορίνη του Κτήματος Αργυρού. Αυτό ήταν. Δε χρειάστηκε τίποτα παραπάνω για να ερωτευτεί το ασύρτικο και να ζητήσει να πάρει μερικά κλήματα από τον κο Αργυρό στην Αυστραλία. Αφού πέρασε την καραντίνα των 5 ετών, φυτεύτηκε στην Clare Valley και πέρσι κυκλοφόρησε στην αγορά το πρώτο Ασύρτικο της Αυστραλίας. Δοκιμάσαμε πρόσφατα τη 2η χρονιά του η οποία είχε μεγάλο ενδιαφέρον σαν μια διαφορετική προσέγγιση στην ποικιλία.
Λες να έφτασε η ώρα να βρουν οι ελληνικές ποικιλίες τη θέση που τους αξίζει στο οινικό στερέωμα; Εκτός από περήφανους, το γεγονός ότι ελληνικές ποικιλίες καλλιεργούνται στα πέρατα του κόσμου, μας κάνει να ανυπομονούμε για τη συνέχεια!