Διάβασε εδώ για 5 λευκές ποικιλίες, ελληνικές και μη, που μάλλον δεν έχουν περάσει από το ποτήρι σου αλλά σίγουρα αξίζουν την προσοχή σου.
Furmint
Αν έχεις ακούσει ένα πράγμα που συνδέει το κρασί με την Ουγγαρία, τότε αυτό είναι σίγουρα τα θεϊκά αριστουργήματα της περιοχής του Tokaj στα βορειοανατολικά της χώρας, γλυκά κρασιά που παράγονται με την επίδραση ευγενούς σήψης. (βάλε ένα Tokaji Aszú 5 Puttonyos δίπλα σε ένα κομμάτι καλό stilton και θα δεις πώς μοιάζει ο παράδεισος!)
Βασική ποικιλία στην παραγωγή αυτού του νέκταρ είναι το γηγενές Furmint. (θα το βρεις και στην Αυστρία, όπου εκεί ονομάζεται Mosler)
Λεπτόφλουδη και ευαίσθητη ποικιλία -γι αυτό την αγαπάει και ο βοτρύτης- δίνει επίσης και υπέροχα ξηρά κρασιά. Σε ένα ξηρό Furmint ,όπως το Dongo Furmint 2016 - Mad Wines, θα βρούμε όμορφο χρυσαφί χρώμα, τονισμένη οξύτητα, μεσαίο προς γεμάτο σώμα και αρωματική παλέτα που σε συνεπαίρνει: πυρηνόκαρπα, αχλάδια και μοσχολέμονα, ορυκτότητα, καπνός και λίγα μπαχάρια στο τέλος σε όσα έχουν περάσει βαρέλι.
Τα καλύτερα εξ’ αυτών επιδέχονται και μακρόχρονη παλαίωση δίνοντας ακόμα πιο πλούσια αποτελέσματα.
Godello (Γκοντέγιο)
Άλλη μια σπάνια ποικιλία, αυτή τη φορά από την βορειοδυτική Ισπανία, από την περιοχή της Galicia.
Στη μύτη, το Godello έχει κάτι δελεαστικό, με αρώματα που θυμίζουν ένα καλό Chardonnay. Νότες πράσινου μήλου, αχλαδιού και εσπεριδοειδών, λευκά λουλούδια και φρέσκα βότανα. Σε αυτά βάλτε και λίγο από βανίλια ή από τοστ, ιδιαίτερα όταν ωριμάσει σε δρύινα βαρέλια. Κάπως σαν μια καλοφτιαγμένη Βουργουνδία.
Στο στόμα το κρασί έχει μεσαίο σώμα και μια μεταξένια, σχεδόν κρεμώδη υφή, που πάλι μπορεί να θυμίσει ένα κομψό Chardonnay. Η οξύτητά του κυμαίνεται από μέτρια έως υψηλή, δίνοντας μια αναζωογονητική αντίστιξη στο ουσιαστικό σώμα του. Κι ενώ μιλάμε για ένα καθαρά ξηρό κρασί, τα αρώματα μπορεί να υπαινίσσονται μια γλυκύτητα, γεγονός που δίνει μια ισορροπία και κομψότητα που θα εκτιμήσουν οι λάτρεις του Chardonnay, ειδικά της Βουργουνδίας. Δοκίμασε ένα Ultreia Godello 2019 - Bodegas Raul Perez.
Η τραγανή του οξύτητα και τα αρώματα μοσχολέμονου θα ταιριάξουν καλά με ελαφρές πρωτεΐνες όπως γαρίδες ή ψάρια ψητά.
Pecorino
Το διάβασες και σίγουρα το μυαλό σου πήγε στο υπέροχο ιταλικό πρόβειο τυρί. Εδώ όμως μιλάμε για κρασί και εν προκειμένω για αυτή την σπάνια ποικιλία της κεντροανατολικής Ιταλίας, βλ. Marche και Abruzzo.
Το δικό μας «προβατάκι» λοιπόν -pecorino στα ιταλικά είναι το μικρό πρόβατο- είναι ένα λεπτόφλουδο σταφύλι που δίνει κρασιά με υψηλή οξύτητα ενώ ταυτόχρονα μπορεί να «ανεβάσει» και υψηλά ζάχαρα. Κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να δώσει και αρκετά υψηλό αλκοόλ το οποίο όμως εξισορροπείται από την όμορφη οξύτητά του. Ένα τυπικό δείγμα του Pecorino, όπως το Pecorino d’Abruzzo 2021 - Azienda Agricola Cirelli, είναι ξηρό, με αχυροκίτρινο χρώμα, ξεχωρίζει το πολύ φρέσκο μπουκέτο άνθεων ακακιάς και γιασεμιού, αλλά και τα φρέσκα και ώριμα εσπεριδοειδή φρούτα, πιθανώς και πυρηνόκαρπα, όλα αυτά με μια διακριτική αίσθηση λιπαρότητας.
Μια εκδοχή λέει ότι το σταφύλι πήρε το όνομά του επειδή αποτελούσε αγαπημένο έδεσμα -λόγω της γλύκας του- των προβάτων που βοσκούσαν στα πεδινά της περιοχής.
Ασπρούδα Σερρών
Και μετά τα ταξίδια σε Ουγγαρία, Ισπανία και Ιταλία, γυρνάμε στα εντός συνόρων και πάμε βόρεια, στις Σέρρες. Εδώ έχουμε μια ποικιλία που έχει ταυτιστεί απόλυτα με ένα οινοποιείο και έναν άνθρωπο. H Ασπρούδα διασώθηκε από το Κτήμα Νεράντζη και ταυτοποιήθηκε το 1998 ως τοπική ποικιλία των Σερρών.
Σε ένα τοπίο πεδινό, δίπλα στον ποταμό Στρυμόνα, ο αμπελώνας του κτήματος δίνει ένα κρασί με χρώμα μέτριο χρυσαφί και μια μύτη συγκρατημένη στην αρχή, που ξεδιπλώνεται όσο περνάει η ώρα. Υπερώριμα εσπεριδοειδή -νεράντζι, κουμκουάτ και ζαχαρωμένη φλούδα πορτοκαλιού- κάνουν εξαιρετική παρέα με βασιλικό, μπαχαρικά και ορυκτότητα, ενώ μια ελαφριά οξείδωση από πίσω θυμίζει κάτι από «natural» οινοποίηση.
Στο στόμα, έχουμε μέτριο προς γεμάτο σώμα, συμπύκνωση στα ύψη και μια ελαιώδη υφή που σε κερδίζει κατευθείαν! Η τελευταία ισορροπεί όπως πρέπει με την μεσαία+ οξύτητα ενώ το μπουκέτο δίνει ώριμα ροδάκινα και εσπεριδοειδή, αγιόκλημα και βοτανικότητα. Η εξάμηνη παραμονή στα δρύινα βαρέλια έχει δώσει το απαραίτητο χάδι από βανίλια, φρυγανισμένο ψωμί και λίγο λευκό πιπέρι ενώ στην μακρά επίγευση πρωταγωνιστεί μια αίσθηση μελιού. Πιείτε μία Ασπρούδα Σερρών 2021 - Κτήμα Νεραντζή τώρα αλλά έχετε υπομονή, σε 3-5 χρονάκια θα έχει ανθίσει ακόμα περισσότερο!
Σκλάβα
Κατεβαίνοντας νοτιότερα, βρίσκουμε μια πολύ παλαιά λευκή ποικιλία που οι απαρχές της πάνε πίσω στον 12ο-13ο αιώνα. Φημίζεται για τον σκληρό της χαρακτήρα, την μεγάλη της προσαρμοστικότητα σε ξηρά εδάφη και σε δύσκολα κλίματα. Παλαιότερα, συναντούνταν σε διάφορα σημεία παλιών αμπελιών ανάμεσα στο Αγιωργίτικο.
Ωριμάζει περί τα τέλη Αυγούστου-αρχές Σεπτεμβρίου αλλά συνήθως αφηνόταν να τρυγηθεί μαζί με το Αγιωργίτικο, 15 περίπου μέρες μετά.
Η διάσωσή της οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις προσπάθειες του γεωπόνου Ηλία Ζαχαριά ο οποίος στο ομώνυμο κτήμα της έχει αφιερώσει πια 15 στρέμματα. Στη μονοποικιλιακή της έκφραση από το Κτήμα, παίρνουμε ένα κρασί με ανοιχτό λεμονί χρώμα με πρασινωπές ανταύγειες. Πλούσια μύτη όπου κυριαρχούν τα άνθη εσπεριδοειδών, αχλάδια, μήλα και λίγο τσάι στο φόντο.
Στο στόμα έχει μεσαίο σώμα, μια ελαφρά λιπαρότητα που αντισταθμίζεται από μια μεσαία αλλά στιβαρή οξύτητα και ένα μακρύ τελείωμα όπου κυριαρχούν τα φύλλα του τσαγιού.
Βάλτε μία Σκλάβα 2022 να κάνει παρέα με σαλάτες, ζυμαρικά με ελαφριές σάλτσες, κοτόπουλο, πίτες και αλμυρές τάρτες και θα τη δείτε να σας δίνει τον καλύτερό της εαυτό.
Φώντας Διαλεισμάς
Sommelier
Συνιδιοκτήτης Margiora