Η Παγκόσμια Ημέρα Βιγκανισμού καθιερώθηκε το 1994 από τη Louise Wallis, τότε πρόεδρο της Vegan Society του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Louise Wallis επέλεξε αυτή την ημερομηνία με σκοπό να τιμήσει την 50ή επέτειο από την ίδρυση του οργανισμού και τη δημιουργία των όρων vegan και veganism, χωρίς να γνωρίζει την ακριβή ημερομηνία ίδρυσής του. Επέλεξε λοιπόν να ορίσει ημερομηνία την 1η Νοεμβρίου. Πού να ήξερε βέβαια η Louise Wallis, πως αυτή θα συμπέσει με την παγκόσμια ημέρα Ξινόμαυρου…
Οι vegan πρεσβεύουν έναν τρόπο ζωής που απορρίπτει την εκμετάλλευση και την κακοποίηση των ζώων, προωθώντας τη φυτική διατροφή και τη βιωσιμότητα. Ο βιγκανισμός, δεν είναι απλώς μια διατροφική επιλογή ή μια μόδα, αλλά μια βαθιά ηθική και φιλοσοφική στάση απέναντι στον κόσμο, που πραγματικά αξίζει το σεβασμό και το θαυμασμό όλων μας. Η καθημερινότητά τους απέχει μακράν από όλα τα ζωικά προϊόντα, σε όλες τις πτυχές της ζωής τους. Ρούχα, καλλυντικά, απορρυπαντικά και οτιδήποτε περιέχει την εκμετάλλευση των ζώων για οποιονδήποτε σκοπό, απλά απορρίπτεται.
Το κρασί από την άλλη, ενώ μεν προέρχεται από σταφύλια και εκ πρώτης όψεως φαίνεται φιλικό προς τους vegan, η διαδικασία παραγωγής του συχνά περιλαμβάνει μερικά ζωικά υποπροϊόντα. Ένα από τα τελικά στάδια παραγωγής του κρασιού, που ονομάζεται διαύγαση, είναι η στιγμή που το κρασί καθαρίζει από τη θολότητα και από τα μικροσκοπικά σωματίδια που βρίσκονται μέσα σε αυτό.
Μέχρι μερικά χρόνια πριν, αυτό γινόταν αποκλειστικά με χρήση ζωικών πρωτεϊνών όπως καζεΐνη (από γάλα), αλβουμίνη (από αυγά), ζελατίνη (από ζώα) και ιχθυόκολλα (από ψάρια), τα οποία λειτουργούσαν στην ουσία σαν μαγνήτες, τραβούσαν επάνω τους όλα εκείνα τα μικροσωματίδια, «βάραιναν» και τελικά έπεφταν στον πυθμένα της εκάστοτε δεξαμενής, αφήνοντας το υπόλοιπο υγρό στοιχείο (κρασί), καθαρό και διαυγές. Αυτά φυσικά δεν έμεναν μέσα στο τελικό προϊόν, αλλά επειδή υπήρχε η πιθανότητα να αφήσουν ίχνη, το κρασί αυτόματα γινόταν απαγορευτικό προς κατανάλωση για vegan και χορτοφάγους.
Τα παραδοσιακά μέσα διαύγασης πλέον μπορούν να αντικατασταθούν από άλλα, όπως ο μπεντονίτης (φυσικός άργιλος) και ο ενεργός άνθρακας, που προσφέρουν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά με μηδενικά ζωικά κατάλοιπα. Ωστόσο, πολλοί παραγωγοί επιλέγουν να μην κάνουν κάνουν διαύγαση στα κρασιά τους, αφήνοντας το κρασί να σταθεροποιηθεί φυσικά. Και στις δυο περιπτώσεις, η ετικέτα πρέπει να προειδοποιεί!
Φυσικά! Και μάλιστα, η πιστοποίηση πλέον είναι μια σχετικά εύκολη διαδικασία, που περιλαμβάνει τον λεπτομερή έλεγχο όλης της γραμμής παραγωγής του κρασιού, από το αμπέλι μέχρι την εμφιάλωση. Και εφόσον αποκτηθεί, θα πρέπει να υπάρχει και η αντίστοιχη ενημέρωση με την ένδειξη vegan, unfined ή unfiltered, σε εμφανές σημείο επάνω στη φιάλη.
Η σύμπτωση τώρα της Παγκόσμιας Ημέρας Βιγκανισμού με την Παγκόσμια Ημέρα Ξινόμαυρου, έχει μια μικρή δόση ειρωνείας, αλλά και μεγάλης ανακούφισης, διότι αποκαλύπτει πως οι οινοποιοί ανταποκρίνονται στη ζήτηση για vegan κρασιά που σέβονται τις ηθικές επιλογές των καταναλωτών. Πολλά Ξινόμαυρα πλέον παράγονται με φυτικά ή ορυκτά μέσα διαύγασης, καθιστώντας τα φιλικά προς όλους χωρίς εκπτώσεις στη γεύση ή την ποιότητα.
Μπορείς λοιπόν να βρεις αυτά, και άλλα πολλά vegan κρασιά ΕΔΩ!
*το άρθρο αποτελεί μια ειδική αφιέρωση στους 3 αυτούς vegan φίλους μου, που τόσα χρόνια με είχαν ζορίσει αρκετά μέσα από την ερώτηση «δεν υπάρχει βρε παιδί μου ένα vegan κρασί να πιώ;!»
ΟΡΙΣΤΕ, ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ!
Χριστίνα Τσόγκα