ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΜΙΑ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΗΣ ΟΙΝΟΛΟΓΟΥ ΜΕΡΟΣ 3Ο
Αρκετοί παραπονεθήκατε ότι χάθηκα. Πιστέψτε με όμως δεν γινόταν διαφορετικά. Ο τρύγος είναι απαιτητικός, πόσο μάλλον εδώ που μιλάμε για πολλές εκατοντάδες στρέμματα…
Ο τρύγος ξεκίνησε τέλος Μαρτίου και διήρκεσε περίπου ένα μήνα. Το τοπίο άλλαξε και το κίτρινο χρώμα των αμπελιών που είναι έτοιμα να ρίξουν τα φύλλα τους, ανάμεσα στο ποτάμι και στους πράσινους πλέον λόφους μαρτυρά το τέλος του τρύγου. Φυσικά βέβαια ξεκινά η προετοιμασία για τον επόμενο!!
Για ένα μήνα λοιπόν κολυμπάω άλλοτε σε κόκκινα και άλλες φορές σε λευκά νερά – χμμμ κρασιά ήθελα να πω. Δεν χορταίνεις να περιπλανιέσαι στο οινοποιείο και απλά με τη χούφτα σου να μπορείς έτσι εύκολα να γεύεσαι κάτι τόσο ξεχωριστό. Εκμηδενίζεται η κούραση μετά από 12 ώρες κολύμπι και φυσικά ατελείωτο χορό! Και σίγουρα όλα αυτά ακούγονται περίεργα… Κολύμπι; Χορός; Τι δουλειά έχουν σε ένα οινοποιείο στο Marlborough της Νέας Ζηλανδίας κατά τον τρύγο;
Λέγοντας κολύμπι εννοούμε όλες τις δουλειές που πρέπει να κάνει κανείς σε μια δεξαμενή 50 τόνων κρασιού. Δεν είναι λίγες οι φορές που σχεδόν βουτάς ολόκληρος για να μετρήσεις… Ανάλογα που κολυμπάς έχεις και την αντίστοιχη στάμπα στα ρούχα σου. Εύκολα καταλαβαίνεις με τι καταπιάνεται ο καθένας μας απλά κοιτάζοντας τα ρούχα του!
Από την άλλη λέγοντας χορό εννοούμε πραγματικό χορό. Μιλάμε έχουμε ξεποδαριαστεί! Κάθε μέρα κάποιος από όλους που δουλεύουν εδώ στο οινοποιείο αναλαμβάνει το μουσικό πρόγραμμα. Φέρνει τη μουσική του η οποία ακούγεται σε ένταση πάρτι σε όλο το οινοποιείο! Και όλοι χορεύουν!
Η μυρωδιά της ζύμωσης σου προκαλεί χαμόγελα αισιοδοξίας καθώς μαρτυρά πως κατάφερες να κάνεις την 50τονη δεξαμενή να ξεκινήσει για να σου χαρίσει το 100% της. Η παραλαβή κάθε ήμερα γινόταν με φορτηγά και οι 400 τόνοι σταφυλιού έπαιρναν τη θέση τους στις καθαρές δεξαμενές ή στα πιεστήρια.
Μετά τη ζύμωση σειρά έχει η απολάσπωση. Η τελική και καθοριστική διαδικασία. Κάθε δεξαμενή είναι πλέον το σπίτι σου. Την προσέχεις, την καθαρίζεις, την ελέγχεις... Δεν λείπουν βέβαια και οι κρυμμένοι θησαυροί μεσα στις δεξαμενές. Μέχρι στιγμής έχουν πέσει θερμόμετρα, κουτάλια, μέτρα και τέλος ένα ζευγάρι γυαλιά. Η ανακάλυψή τους είναι πραγματική πρόκληση!
Οι οινολάσπες θα περάσουν από το Rdv για να καθαριστούν και να μας δώσουν το κρασί που έχουν φυλακίσει.
Στα κόκκινα κρασιά μετά από μέρες εμβάπτισης και σκληρής γυμναστικής ήρθε η ώρα να πιέσουμε τα σταφύλια. Το βαθύ κόκκινο χρώμα και το άρωμά τους σε αποζημιώνει για όσες θερμίδες έκαψες πάνω από το κεφάλι τους. Καθημερινά έρχονται κοντέινερ, φορτώνονται με τον κόπο μας και εμείς αποχαιρετάμε το κρασί που μας συντρόφευε όλον αυτό τον καιρό. Από εδώ, με καράβι θα βρεθεί στην Αγγλία, την Κίνα και την Αμερική για αρχή. Είναι μια γλυκιά στιγμή αποχωρισμού καθώς κάτι με την υπογραφή σου ταξιδεύει έτσι σε όλο τον κόσμο.
Έχω διαλέξει την αγαπημένη μου δεξαμενή. Είναι μια 100τονη γεμάτη με sauvignon blanc. Είναι αυτή που έχει το κουτάλι που μου γλίστρησε κατά τη διάρκεια μιας προσθήκης! (Κρατήστε το μυστικό… και αν πέσει κανένα μπουκάλι στα χέρια σας με χαρακτηριστική μεταλλικότητα, ξέρετε από ποια δεξαμενή είναι…)
Τα βαρέλια επιτέλους υποδέχονται τη συντροφιά τους για το επόμενο χρονικό διάστημα. Πραγματικά μακάρι να είχαν όλοι οινόφιλοι τη δυνατότητα να έχουν στη ζώνη τους ένα ποτήρι να δοκιμάζουν καθημερινά τέτοια κρασιά και να οσφρίζονται τη ζύμωση στις ξύλινες δεξαμενές. Μετά από 18 συνεχόμενες μέρες βροχής χωρίς διάλειμμα, επιτέλους καλοκαίριασε. Σας ενημερώνω ότι τους κατάφερα να γιορτάσουμε το Πάσχα όπως εμείς ξέρουμε. Το τραπέζι μας είχε αρνί, χοιρινό και ένα κουβά τζατζίκι που το λατρεύουν! Τα αυγά ξεχωριστά, βαμμένα με οινολάσπες από pinot noir, είχαν το καλύτερο χρώμα που πέτυχα ποτέ.
Και τώρα στο κρασί! Αμέτρητα κρασιά από όλη τη Νέα Ζηλανδία αλλά το τραπέζι φάνταζε άδειο. Έως ότου έβγαλα ένα ξεχωριστό Ξινόμαυρο Νάουσας. Ο Παλιοκαλιάς του Κτήματος Δαλαμάρα κέρδισε πάλι τις εντυπώσεις!
Με έκανε διπλά χαρούμενη γιατί για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι έχουμε καλά κρασιά στην Ελλάδα αλλά και γιατί στην ομάδα του botilia.gr μας δίνεται η δυνατότητα να δοκιμάζουμε πολλά και να επιλέγουμε τα καλύτερα!
Ένα μεγάλο ''ευχαριστώ'' στους δικούς μου ανθρώπους, φίλους και γνωστούς που με στήριξαν και σε εσάς που αγαπάτε το κρασί.
Θα σας δω σε λίγες ημέρες επιστρέφοντας από την περιπέτεια στη Νέα Ζηλανδία!
Μετράμε αντίστροφα…
