"Του 12 τελείωσε, να σας φέρω του 13;"
"Ναι, κανένα πρόβλημα."
Ακούγεται ασήμαντο, ε; Πόσο μπορεί να επηρεάσει ένα αθώο νουμεράκι;
Κι όμως πολύ!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το νούμερο στην ετικέτα καθορίζει την σοδειά, την χρονιά δηλαδή του τρύγου. Σίγουρα έχεις ακούσει κατά καιρούς για μεγάλες χρονιές ή για κακές χρονιές. Σοδειές που κάποια κρασιά είναι πιο ακριβά από άλλες και πωλούνται (ίσως όχι τόσο στην Ελλάδα) και άλλες που είναι λιγότερο εμπορικές.
Σε προηγούμενες κυρίως δεκαετίες, η συμβολή των κλιματολογικών συνθηκών της χρονιάς ήταν καθοριστική και ανεπανόρθωτη στο αμπέλι. Τώρα πλέον, σε δύσκολες και όχι ιδανικές χρονιές, θα ακούσεις τους παραγωγούς να λένε ότι θα χρειαστεί περισσότερη και προσεκτικότερη δουλειά στην οινοποίηση προκειμένου να πετύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δεν υπάρχει όμως καμιά πιθανότητα το κρασί να είναι ακριβώς το ίδιο από χρονιά σε χρονιά.
Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις παραγωγών που στις κακές (ή τουλάχιστον στις πολύ κακές) χρονιές δεν κυκλοφορούν καν το κρασί της συγκεκριμένης εσοδείας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν να ξεχάσουν το 2015.
Η απλή λογική λέει ότι το κρασί μπορεί να διαφέρει σημαντικά από χρονιά σε χρονιά. Και μόνο ότι η σοδειά αναφέρεται σε όλα σχεδόν τα κρασιά, σίγουρα δεν είναι τυχαίο.
Ο ρόλος των κλιματικών συνθηκών σε όλη τη διάρκεια του χρόνου είναι καθοριστικός. Ζεστές και ξηρές χρονιές δίνουν κρασιά με πιο γεμάτο στόμα και πιο ώριμο φρούτο στη μύτη και στο στόμα. Αντίθετα πιο κρύες χρονιές δίνουν κρασιά ελαφρύτερα, με υψηλότερη οξύτητα και πιο φρέσκο φρούτο. Χμμμ, καμιά από τις δύο περιπτώσεις δεν ακούγεται τραγική…
Τελικά όλα έχουν να κάνουν με τις προτιμήσεις σου. Οι διαφορετικές χρονιές μπορεί να κρύβουν τα μυστικά τους. Μυστικά που σίγουρα δεν θα ανακαλύψεις αν δεν δοκιμάσεις.
Δέξου τη διαφορετικότητα! Αγάπα τις χρονιές που θέλεις!